Otizmli çocuğun babasından yüreklere dokunan beste

KAFKAS HABER AJANSI / BEDİR ALTUNOK

Kars’ın Arpaçay ilçesine bağlı Değirmen Köprü köyünde yaşayan 5.5 yaşındaki otizm hastası Sercan’ın babası Ercan Tuncer (50) tüm otizmli çocuklar için bir beste yaptı. Oğlunun tedavisi için 2 yıl önce var olan 4 ineğini satmak zorunda kalan Tuncer ailesi evlatlarının bir gün iyileşeceği umuduyla yaşadıklarını belirterek yaşadıkları zorlukları aynı hastalığı çekmek zorunda kalanların anlayabileceğini söyledi.

Ercan Tuncer 50, eşi Filiz Tuncer 38 yaşında. 3 çocukları var. Elif (15) lise 1, Baran (18) lise son sınıf öğrencisi. Evin en küçüğü Sercan ise 5.5 yaşında. Sercan’a 4 aylıkken epilepsi tanısı konuldu. Baba Ercan 2 yıl önce var olan 4 ineğini satarak oğlunu Ankara’ya özel bir hastaneye götürdü. Burada yapılan tetkik ve tedavi sonucu Sercan’a bu defa da Otizm teşhisi konuldu.

ELİNİ BİR AN BİLE BIRAKAMIYORLAR

Tuncer ailesinin fertleri bütün zamanlarını Sercan’a ayırmak zorunda kaldı. Yerinde bir dakika bile duramayan, enerjisini atabilmek için tuttuğu her şeyi kıran, eline geçirdiği her şeyi ağzına alan Sercan’ın yanında mutlaka biri beklemek orunda kalıyor. Ağabey ve abla okulda, baba Ercan da geçimini sağlamak için şazın inşaatlarda kışın da köyde bulduğu işlerde çalışmak zorunda kaldığı için tüm yük anne Filiz’e kalıyor. Konuşamadığı için derdiğini anlatamayan Sercan’ın kendine zarar vermemesi için mutlaka birinin yanında olması ve elini tutması gerektiği için aile büyük zorluklar çekiyor.

SERCAN’A ÖZEL BİR ODA VE EVE KALORİFER SİSTEMİ ÇEKİLMESİ LAZIM

Sercan’ın ilk rahatsızlığı sırasında 5 yıl önce Kaymakamlığın da 10 bin TL destek vermesi, kalanını da ailenin karşılamasıyla 2 odalı bir ev yapıldı. Ağır kış koşulları nedeniyle soba yakmak zorunda kalan aile Sercan’ın sobaya dokunması, soyayı devirmesi endişesiyle aile bir göz odalı eski bir eve yerleştiler.

Tüm dikkatleri, ilgileri ve yanından ayrılmamalarına rağmen Sercan bir anlık boşluktan istifade ederek kimi zaman evdeki televizyonu, dolap kapaklarını, fırın düğmelerini kırdı kimi zaman da pencereyi açıp aşağı atlama, kapıları kırıp dışarı çıkmaya çalıştı. Bir an bile yerinde duramayan sürekli hareket halinde olan Sercan’ın vücuduna zarar vermemesi için fırının düğmeleri çıkarıldı, pencereye çivi çakıldı, kapılar ise kilitlendi.

Baba köyü terk edemez. Anne komşulara gidemez, abla evde ders çalışamaz duruma geldi. Kars’ta bir otizm okulunun bulunmaması bu durumda olan aileleri daha da sıkıntıya sokarken köy yerinden Kars’taki özel rehabilitasyon merkezlerine gelip gitmelerde zorluklar yaşanmaya başladı.

Kaymakamlık yeniden bir adım atarak Değirmenköprü Köyü okulunda Sercan için özel bir sınıf açıp öğretmen tayin etti. Sercan haftanın 5 günü köyde 1 günü de Kars şehir merkezindeki rehabilitasyon merkezinde eğitim almaya başladı.

KARS’TA OTİZM OKULU AÇILMASI BEKLENİYOR

Tuncer ailesinin acil istekleri ise 5 yıl önce yapılan iki odalı eve kalorifer sistemi kurulması ve Sercan için evde içerisinde özel oyuncakları bulunan bir oda yapılması. Bu ihtiyaçların karşılanması durumunda bir yandan Sercan’ın tedavisi daha kolay yürümüş olacak bir yandan Sercan’ın kendisine zarar vermesi önlenecek diğer yandan da aile fertleri geçimleri için çalışmaya zaman bulmuş olacak.

Diğer otizmli çocukların eğitim ve tedavileri için Kars’ta bir otizm okulunun açılması bekleniyor. Bunun için de 1 yıl önce Kars Gelincik Otizm Derneği kuruldu. Derneğin Kars’ta okul yapılması için önerdiği bir arsanın tahsisi için girişimlerde bulunuluyor. Bu da otizmli aileler için bir umut oldu.

BEN BU BESTEYİ TÜM OTİZMLİLER İÇİN YAPTIM

Baba Ercan Tuncer, “Bu türküyü bütün otizmliler için yazdım, bizim gibi yaşayanlar için yazdım. Bizim halimizi onlarda biliyor ya; onlar için, herkes için yazdım. Hep böyle duygulu duygulu yazıyorum. Bazen diyorlar ki (sen neden hiç hareketli türküler yazmıyorsun?’ Ben yaşadığımı yazıyorum. Karşıkinin yaşadığını yazıyorum. Çünkü bir gün olsun huzurlu bir günümüz olmadı ki neşeli bir şeyler yazayım. Onun için biz çektiğimizi yazıyoruz işte. İnşallah o günlerde gelir. Biz sabredelim de Allah büyüktür. Sabırla geldik sabırla gideceğiz inşallah. Derdi veren bir gün mutlaka bunun da şifasını verecektir. Şifa Allah’tandır.” diye konuştu.

RABBİME ŞÜKÜRLER OLSUN Kİ BANA BÖYLE BİR EVLAT VERMİŞ

Baba Ercan Tuncer ayrıca, “Otizmli aileler bizim halimizden iyi anlıyorlar bizde onları iyi anlıyoruz. Bizi başka kimseler kolay kolay anlamaz. Allah bu duruma kimseyi düşürmesin tabi ki. Hani derler ya yaşayan bilir. Bu dört duvar içindeki yaşananları da bizler iyi biliyoruz. Bu da tabi ki bir imtihandır. Sabırla bekliyoruz inşallah bir gün bir şifa olur bir mucize olur diye bekliyoruz. Allah bizi de böyle imtihan ediyor. Kimisini parasıyla kimisini de bu zorluklarla imtihan ediyor. Bizi de böyle imtihan ediyor. Bizler sabrediyoruz. Ben hiçbir zaman da ‘niye bu haldeyim’ diye dert yanmadım. Rabbime şükürler olsun ki bana böyle bir evlat vermiş. 24 saat Allah’ı aklımdan bırakmıyorum. Her zaman şükrediyorum, sabrediyorum. Hayatımızı devam ettirmeye çalıyoruz. Dostların yanında gülüyoruz ama içimizden neler geçtiğini kimse bilemez. Eşim komşuya bile gidemiyor. Çocuğumun yanından ayrılamıyor. Bazen komşular onu görmek için eve gelirler. Allah eşimden de razı olsun. İşe de gidebilsem aklım hep burada.” şeklinde konuştu.

HERŞEY ERCAN EÇİN

Anne Filiz Tuncer de “Herşey Sercan için. Her şeye onun için katlanıyoruz. Allah evladımıza ve bu durumdaki tüm evlatlarımıza yardım etsin inşallah.” dedi.

Dilinden şükrü eksik etmeyen baba Ercan Tuncer, yaşadığı zorlukları, verdikleri mücadeleleri, şükrünü ve umutlarını dizelere döktü. Kendisi de çocukluğundan bu yana saz çalan, dertlerini, hüzünlerini sazıyla sözüyle dile getiren Ercan Tuncer oğlu ve tüm otizimli çocuklar için yaptığı “Sen sabret oğlum ALLAH büyüktür” bestesinde şu ifadelere yer verdi:

Lokman hekim netsin yaram derindir

Sığındım Mevlaya Mevlam kerimdir.

Allah’ım ne olur bizi sevindir

Sen sabret oğlum ALLAH büyüktür

***

Çilelidir yavruların anası

Herkese tatlıdır kendi balası

Kabul olur babaların duası

Sen sabret oğlum ALLAH büyüktür

***

Oturmuş kenarda hayal kuruyor

Ah çektikçe dolu gibi döküyor